ระยะเวลาของการใช้กรรมมีความไม่แน่นอน แต่จะสังเกตุได้ว่าเมื่อขณะชดใช้กรรมไม่ว่าดีหรือชั่ว ความรู้สึกสุขหรือทุกข์หมดไปแสดงว่ากรรมนั้นหมดกำลังส่งผล แต่บางครั้งก็มีกรรมที่หนักกว่าแทรกเข้ามาส่งผลให้ได้รับผลก่อนก็มี
เช่นเราเกิดมาอาศัยบุญเก่าทำให้มีความสุขในทรัพย์สมบัติบริวารอย่างสบายมาก แต่ว่าเราเอาแต่ใช้บุญเก่าไม่ได้สร้างบุญใหม่เอาไว้เลยเมื่อบุญเก่าอ่อนกำลังลง บาปที่เคยสร้างในอดีตเริ่มมีกำลังมากกว่าบุญที่เคยทำเอาไว้ก็จะเริ่มส่งผลให้ได้รับผลกรรมคือความทุกข์เกิดขึ้นแทนความสุขในขณะนั้น
ผู้ไม่ประมาทย่อมรู้อยู่ว่าควรทำบุญไว้เสมอเพื่อเป็นกำลังหนุนเสริมไว้ บาปที่ไม่ได้ทำต่อก็จะหมดกำลังส่งผลไปในที่สุด อุปมาเหมือนเราสร้างกำแพงบุญเอาไว้อย่างแข็งแรงป้องกันไม่ให้ข้าศึกคือผลบาปเข้ามาให้ผลเรา แล้วในที่สุดผลบาปกรรมที่จะส่งผลอ่อนกำลังลงและหมดกำลังลงก็เป็นอโหสิกรรมไปไม่ต้องรับผลในกรรมนั้นอีก