แจ่มกระจ่างเลยครับ ขอบพระคุณพระอาจารย์ครับ

บิดามารดาที่เป็นพุทธศาสนิกชนที่ดีนั้นย่อมมีความคิดความเห็นว่ามีบุตรได้บวชเรียนศึกษาปฏิบัติธรรมเพื่อบรรลุมรรคผลนิพานนั้นเป็นลาภอันประเสริฐยิ่งไม่มีลาภอันใดจะเท่า มีความเห็นเช่นนี้ชื่อว่าเป็นผู้เห็นถูก

บิดามารดาผู้ทัดทานบุตรไม่ให้บวชชื่อขัดขวางทางพ้นทุกข์อันประเสิรฐยิ่งต่อบุตรย่อมเป็นกรรมที่จะทำให้ผู้ทัดทานนั้นไม่มีโอกาสพ้นทุกข์ได้ เป็นความเห็นผิด

การที่บิดามารดาต้องการให้บุตรที่ต้องการพ้นทุกข์ด้วยการออกบวชดำเนินชีวิตทางโลกียะตามความคิดความเห็นของตนนั้นเป็นการเห็นแก่ตนอย่างยิ่งเพราะชื่อว่าเป็นผู้ประมาท

คือไม่รู้ถึงประโยชน์ที่แท้จริง เป็นผู้มองไม่เห็นประโยชน์คิดว่าอยู่กับโลกียะนั้นเป็นสุขที่แท้เป็นความสุขที่ได้อย่างความคิดความอยากตามที่ตนเองปราถนา

บิดามารดาที่ปราถนาให้ลูกเป็นสุขนั้นโดยที่ตนเองมีความทุกข์แค่ไหนก็ยอมมิได้หวังประโยชน์ส่วนตนเลยนี่แหละเป็นบิดามารดาที่แท้จริงแม้นจะมีความทุกข์มากแค่ไหนในความทุกข์นั้นก็มีความสุขอยู่  เรียกว่าสุขในทุกข์

ผู้ที่มองไม่เห็นประโยชน์อันยิ่งในการบวชชื่อว่าเป็นผู้ไม่มีปัญญาเพราะทางพ้นจากปัญหาที่นำมาซึ่งทุกข์คือการออกบวชเหมือนที่พระพุทธเจ้าของเราดำริถึงการออกบวชนั่นหละ

1 ถ้าความสุขที่เกิดจากความเห็นแก่ตนแล้วไม่เห็นแก่ประโยชน์สุขส่วนรวมทำให้คนอื่นเป็นทุกข์ชื่อว่าดำเนินทางผิด

ถ้าการออกบวชนั้นทำให้พ้นทุกข์เป็นไปเพื่อประโยชน์ที่มากยิ่งแล้วโดยที่ผู้อื่นเป็นทุกข์ในปัจจุบันแต่ความเป็นจริงแล้วประโยชน์สุขอันยิ่งจะเกิดขึ้นในอนาคตเบื้องหน้าชื่อว่าดำเนินทางที่ถูก

2 โดยปกติแล้วที่พึ่งที่ดีที่สุดก็คือตนเองถ้าผู้นั้นประกอบกรรมดีมาย่อมมีสิ่งที่ดีเกิดขึ้นช่วยอุปถัมภ์ไม่ลำบาก  แต่ที่ลำบากอยู่เพราะไม่ได้ประกอบกรรมดีไว้พอสำหรับอุปถัมภ์แต่หวังให้คนอื่นมาช่วยโดยเฉพาะบุตรที่จะได้ช่วยอุปถัมภ์

ถ้าบุตรนั้นเป็นผู้มีบารมีมาประกอบไปด้วยความคิดความเห็นที่ถูกและมองเห็นการอันไกลแล้วหวังออกบวชเพื่อจะได้ทำกรรมดีอันยิ่งแล้ว ย่อมทำให้บิดามารดาญาติพี่น้องได้รับบุญกุศลไปด้วยบุญนี้จะไปเป็นอุปถัมภ์ให้ทุกคนไม่ลำบากและพ้นความเดือดร้อนในอนาคตเบื้องหน้าที่จะมาถึง  ความเห็นเช่นนี้เป็นแต่บารมีทีได้สร้างมาส่งผลให้เป็นไปอย่างนั้น

ถ้าทุกคนคาดหวังได้บุตรที่จะเป็นที่พึ่งพิงเช่นนั้นโดยที่ไม่เห็นความทุกข์ที่จะเกิดขึ้นของบุตรชื่อว่าเห็นแก่ตนทั้งนั้นนี่ไม่ใช่ความรักความปราถนาดีจริง  ที่เป็นเช่นนั้นเพราะหวังความสุขของตนเองโดยมีความสุขในความทุกข์ของบุตร

3 พระพุทธเจ้าเห็นเช่นไรดำริอย่างไรในการออกบวช ผู้มีบุญวาสนา บารมี ย่อมเห็นได้ ถ้าไม่มีพอก็เห็นอย่างที่เป็นกันทุกวันนี้

4 อภิชาติบุตร หมายถึงบุตรที่มี ความคิด ความเห็น การประพฤติปฏิบัติตนได้ดียิ่งกว่าบิดามารดา

บุตรที่ประพฤติตนตามความเห็นอันสมควรที่จะนำประโยชน์อันยิ่งถึงบิดามารดาในอนาคตเบื้องหน้าที่จะเกิดขึ้นโดยที่ตนต้องฝืนทำ ย่อมเป็นผู้รู้คุณโดยแท้ เป็นบุตรที่ยิ่งใหญ่ สมกับเป็นบุตรที่ประเสริฐยิ่ง เพราะการทำอย่างนี้ทำได้ยากยิ่ง