ได้ มีโอกาสที่จะได้พ้นจากนรกก่อนหมดวาระที่จะชดใช้กรรมในนรก

แต่มีอยู่ว่าจิตผู้นั้นสามารถเปลี่ยนอุปาทานที่มีอยู่ได้หรือไม่

เพราะการที่จะเปลี่ยนอุปาทานนั้นเป็นเรื่องยากสำหรับผู้ที่ยังหนาแน่นไปด้วยกิเลส

แม้นว่าเรายังไม่ได้ไปเกิดอยู่ในนรกยังมีชีวิตอยู่ในโลกที่ยังมีโอกาสเรียนรู้ธรรมะให้แจ้งถึงความเป็นจริงในเรื่องของจิต เรื่องของสมมุติ เรื่องของตัญหาอุปาทาน ยังเป็นการยากที่จะทำใจให้ละอุปาทานที่เป็นเหตุแห่งทุกข์ได้

เช่นเราปวดฟันรู้สึกทุกข์ทรมารมากเราลองละความเจ็บนั้นแล้วนึกถึงความสุขดูว่าทำได้ยากหรือง่าย

ในนรกไม่มีความสุขเลยมีแต่ทุกข์ทั้งสิ้นแต่ถ้ายอมรับกรรมที่เป็นทุกข์แม้นจะทุกข์มากเท่าไร ยอมไม่ดิ้นรนหนีอีกเมื่อกรรมนั้นบังเกิดขึ้นจะรู้สึกทรมารมากแต่อดทนไม่หนีอีกเรียกว่ายอมแม้ต้องอีกตายในขณะนั้นในส่วนลึกของจิตใจนั้นจะมีปีติเกิดขึ้นสภาวะของกรรมก็หมดลงเท่านั้นมีการอุบัติใหม่แต่จะเกิดเป็นอะไรก็ขึ้นอยู่กับกรรมที่รออยู่จะดีหรือชั่วเป็นไปตามผลของกรรมนั้น

ตัวอย่าง เช่นเรายอมถูกทำโทษด้วยการถูกเฆี่ยนตีแรงๆ  กับที่เราไม่ยอมดิ้นรนหนีแต่ต้องถูกทำโทษเท่าๆกัน ดูว่าอย่างไหนจะเจ็บกว่ากัน  ยอมกับไม่ยอม