เรื่องต่างๆที่มีกล่าวไว้ในคัมภีร์ เรียกว่าพระไตรปิฎก  โดยมีการนำพระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าที่พระสาวกทั้งหลายได้ยินได้ฟังมาจากพระพุทธเจ้า นำขึ้นมาแสดงแล้วตรวจทานว่าที่ได้ยินได้ฟังมานั้นถูกต้องตามที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนเอาไว้หรือไม่

โดยมีพระอรหันต์ทุกรูปเข้าร่วมประชุมซึ่งเป็นผู้ทรงความรู้แจ้งเห็นจริงมีอภิญญาทุกรูป เป็นครั้งแรก แล้วนำมาเรียบเรียงจัดเป็นหมวดหมู่ เรียกว่าทำสังฆายนา โดยพระอรหันต์ทุกรูปเป็นผู้รับรองการทำสังฆายนา   และพระอรหันต์บางรูปก็เคยอยู่ร่วมในเหตุการณ์นั้นๆด้วย

เหตุ เพราะในการทำฌานนั้นทำให้มีอิทธิวิธีคือสามารถแสดงฤทธิ์ได้ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า  ในอดีตกาลเหล่าฤาษีนักพรตโยคีผู้ที่ทำความเพียรบำเพ็ญตะบะจนแก่กล้าก็สามารถแสดงฤทธิ์ได้ แต่การทำให้ได้อย่างนั้นไม่ใช่ที่ว่าทำได้ง่าย  ถึงในปัจจุบันแล้วยิ่งหาได้ยากยิ่ง

ถ้าเราจะเอาความรู้สึกนึกคิดแบบเราในปัจจุบันไปนึกเปรียบเทียบอดีตก็ทำได้ยากในความที่จะเข้าใจและเกิดความเชื่อเพราะเราไม่ได้มีโอกาสได้รู้ได้เห็นเอง